In de ceremonies van de ‘High Knights Templar’ in Ierland rond 1755 kwam voor het eerste de naam ‘Priesterlijke Orde’ voor. De Orde zag het licht in 1800 in Kilmarnock en breidde zich vervolgens uit naar Glasgow en Edinburgh. Het toenmalige ‘Grand Conclave of Scotland’ gaf in 1807 een constitutiebrief uit voor het Joppa Kampement van Tempelridders in Sunderland. Hierin werd de bevoegdheid verleend om in een aantal graden te werken waaronder die van Tempelridder. Leden in Newcastle upon Tyne verzochten in 1812 het ‘Grand Conclave of England’ om een constitutiebrief. Dit verzoek werd gehonoreerd in naam van het Koninklijk Kent Kampement. Er zijn aanwijzingen gevonden dat eind 18e en begin 19e eeuw de orde actief was in Engeland, Schotland, Ierland, Corfu, Frankrijk en waarschijnlijk ook in de verenigde Staten en Canada. Rond 1890 stierf de Orde uiteindelijk uit. De laatste tekenen van activiteit werden gevonden in Lancashire.
Nog voor 1894 heeft ‘The Order of Knight Templar Priest’ haar oorsprong ooit getraceerd naar de ‘Anahilt Union Band’ in de provincie Down, Ierland, in 1792.
In Ierland zijn meer dan 60 ‘Union Bands’ gevonden waarvan een klein aantal werkte onder de ‘Irish Early Grand Encampment’ en nog minder die samenwerkten met een of meer Loges. Tot 1894 bestond er geen overkoepelend orgaan. Op Goede Vrijdag 1894 was Henry Hothan, uit Yorkshire en prominent vrijmetselaar, waarschijnlijk de laatst nog bekende Ridder Priester van de Tempel. Als laatst geïnstalleerde Meester of Hogepriester liet hij negen Ridders toe in de Orde (conform een van de ‘oorspronkelijke’ Regels van de Orde).
Dit opnieuw leven ingeblazen Tabernakel, zich bewust zijnde van pogingen van de ‘Council of Allied Masonic Degrees in London om een ‘Grand Council of Rites’ te vormen, ging akkoord, met z’n 24 toegevoegde graden, om het Royal Kent Tabernacle Time Immemorial te vormen. Hiermee werd het eerste moderne Tabernakel, Royal Kent T.I., gevormd. Na een korte periode onder het bestuurlijke gezag gewerkt te hebben van ‘Grand Council of the Allied Masonic Degrees’ scheidde dit Tabernakel zich af. In goede verstandhouding en met wederzijds goedvinden werd dit het begin van ‘Grand College’ zoals we dat heden ten dage nog steeds kennen.
Aanvankelijk gingen de ontwikkelingen van de Orde zeer langzaam. Spoedig echter ontwikkelde de Orde haar eigen internationale vorm met de eerste vier Tabernakels in Nieuw-Zeeland tussen 1930 en 1944 gevolgd door Australië in 1949. De vooruitgang van de Orde ging langzaam maar gestaag verder vanaf 1951 tot de tien jaar daarna. Door dynamisch leiderschap versnelde de expansie aanzienlijk vanaf 1961 tot op de dag van vandaag. Op dit moment zijn er meer dan 251 Tabernakels verspreid over de gehele wereld, waaronder Engeland, Schotland, Wales, Nieuw-Zeeland, Australië, Hong Kong, Canada, Zuid-Afrika, de Bahama’s, Nederland, Duitsland, Jamaica, Singapore, Maleisië, Brazilië, Spanje, Togo, Bolivia en Ivoorkust.
Ofschoon Ierland wordt beschouwd als het land van oorsprong, is daar helaas geen Tabernakel.
Het overkoepelend orgaan ‘The New Grand Body’ kwam voor het eerst bijeen op 15 mei 1924 in Newcastle upon Tyne. Het eerste Nederlandse Tabernakel werd gevormd op 18 februari 1984 in Leiden onder de naam ‘Unicorn’ met rangnummer 107.
Bij Grand College is het boek ‘The Priestly Orders’ verkrijgbaar. Dit boek biedt een fascinerend inkijkje in de geschiedenis van de Orde. Een aanrader voor hen die meer willen weten dan bovenstaande zeer summiere samenvatting.